Kiedy ostatni raz zdałeś sobie sprawę z tego co w życiu jest ważne ? Kiedy miałeś takie poczucie że nasze codzienne wyzwania to tak naprawdę drobne sprawy którymi nie warto się przejmować?
Każdego dnia mamy tendencje i skłonności do narzekania, postrzegania dramatów w prozaicznych i prostych sprawach, przez to nasza perspektywa jest zawężona i nie jesteśmy w stanie postrzegać rzeczywistości bardziej obiektywnym okiem.
Zacznijmy natomiast od tego co powoduje że tracimy właściwą perspektywę i koncentrujemy się na tym co nam przeszkadza, co nas kłuje w oczy u innych, co nam spędza sen z powiek.
Jako gatunek mamy świetnie wykształconą umiejętność szukania wszystkiego co lepsze u innych, widząc wszędzie indziej lepszą rzeczywistość, przez co wydaje nam się że nasza jest nie do zniesienia; jest tak że my mamy zawsze pod górkę, tylko nasze dzieci przysparzają nam problemów, tylko nasz szef jest “trudny” i tylko nasi małżonkowie mają ze wszystkim problem.
Co powoduje że mamy taką tendencję ? dlaczego tak łatwo zazdrościmy, narzekamy ?
Jest kilka mechanizmów / kodów które działając w naszym umyśle, które są odpowiedzialne za taki stan rzeczy.
1. Koncentracja na tym co negatywne. Mechanizm pierwotny i ukształtowany setki tysiące lat temu przez naszych praprzodków, który miał nas chronić - negatywy musiały mieć priorytet aby umożliwić uniknięcie podobnych sytuacji, uchronić społeczność / plemię
…to między innymi dlatego tak łatwo udziela nam się lęk społeczny - czasem wystarczy kilka osób aby pokryć lękiem setki czy nawet tysiące - kiedyś ten mechanizm był potrzebny aby każdy członek plemienia wiedział że zagrożenie jest blisko/ jest realne.
2. Mechanizm spoglądania na innych, szukania pozytywów wszędzie poza nami, kiedy to co negatywne znajduje się blisko nas, wtedy szukamy tego co pozytywne i lepsze, poza naszym otoczeniem, z zazdrością patrząc na innych.
3. Przekonania, osobowość, nasze nastawienie - pozytywne i negatywne
przekonania, determinują nasze nastawienie i postawę , która może być ogólnie rzecz biorąc - pozytywna lub negatywna; od tego jak postrzegamy świat i nas samych zależy bardzo dużo. Prozaiczne wstawanie w poniedziałek rano do pracy może być dla ciebie kolejnym wartościowym dniem życia, który postrzegasz jako dar, ale może być również kolejny ciężkim poniedziałkiem podczas którego musisz pójść do pracy lub szkoły.
4. Brak racjonalnej i szerokiej perspektywy w patrzeniu na świat i nasze codzienne wyzwania. Życie to wzloty i upadki, trudy, chwile wzniosłe oraz tragiczne - zawsze. Nic na to nie poradzimy i tylko akceptacja tego że tak jest pomaga postrzegać życie jako podróż. To na co mamy wpływ to nasze reakcje.
5. Zapominamy, że niezależnie od statusu społecznego, każdy doświadcza w życiu trudnych chwil, a problemy wszędzie są podobne, różnią się oczywiście skalą, ale generalnie są zbliżone jak nie takie same - jesteśmy ludźmi i doświadczamy ludzkich odruchów, kieruje nami ludzka natura która co do swoich pierwotnych korzeni jest taka sama dla wszystkich.
6. Media społecznościowe i przedstawiany obraz tego jak żyją inni, celebryci, gwiazdy itd.
Tutaj niestety mamy zafałszowaną perspektywę, ponieważ każda z tych osób pokazuje tylko najlepszą wersję siebie i swojego świata - nie pokaże swoich codziennych problemów, walk, dramatów i łez.
Koncentrujemy się na tym upatrując tutaj lepszego świata…na który przecież zasługujemy.
główne mechanizmy, to takie które uruchamiają się w nas najczęściej wtedy, kiedy doświadczamy różnego rodzaju frustracji, kiedy w braku odpowiedniej świadomości uciekamy myślami w miejsca gdzie wydaje nam się że życie jest łatwiejsze, weselsze i przyjemniejsze.
Prawda jest taka, że nigdzie indziej nie będzie nam lepiej o ile nie zaakceptujemy naszego życia, naszego trudu, konkretnych ograniczeń oraz naszych słabości. W przeciwnym razie to wszystko wróci do nas, w najmniej oczekiwanym momencie, nawet jeżeli będziemy w innym miejscu, innej relacji czy innej pracy. Kiedy pojawi się konkretny trud, wrócą do nas stare “demony”, właśnie dlatego że tego nie przepracowaliśmy…i wtedy znowu uznamy że tutaj jest nam źle.
Jak zmienić perspektywę ?
Pierwszym krokiem jest akceptacja naszego życia, tego że podobne problemy są bardzo powszechne ..
wiem że łatwo się mówi, powiecie że łatwiej powiedzieć niż wykonać, ale prawda jest taka że my decydujemy jak chcemy żyć…z akceptacja czy bez…i z czym się będziemy lepiej czuli
akceptacja to stan umysłu, to pogodzenie się z tym, że nie na wszystko mamy wpływ; akceptacja nie jest zgodą na nieprawość i podłość oraz wszelkie choroby współczesnego świata.
Drugi krok to urealnienie sobie tego co mamy i gdzie żyjemy, dostrzeganie tego co pozytywne w naszym życiu:
zdrowie
sprawność
wykształcenie
dach nad głową
stałe źródło dochodu
obecność bliskiej osoby
zdrowie naszych bliskich
możliwość realizacji własnych pasji
bycie uczciwą i rzetelną osobą
możliwość pomagania innym
uśmiech bliskiej nam osoby
nasze małe sukcesy
nasz komfort życia
możliwość nauki
przyjaźń
miłość
wiara
praca
jest jeszcze wiele innych…których często nie jesteśmy świadomi, ale kiedy już zaczniemy się nad tym koncentrować, to będziemy w stanie je dostrzec i docenić
Trzeci krok to codzienne praktykowanie racjonalności, praca nad naszymi przekonaniami, przypominanie sobie tego za co powinniśmy być wdzięczni i że tak naprawdę życie to podróż poprzez wzloty i upadki, wzniosłe chwile i te w których jesteśmy zrozpaczeni oraz bezradni.
Posłuchaj tego w pełnej wersji ⬇️
Comments