W naszej ludzkiej naturze #cierpliwość nie jest naszą wrodzoną umiejętnością, jest w zasadzie wbrew naszym pierwotnym instynktom przekazanym nam w genach od naszych przodków, dla których impuls zawsze równy był działaniu. W tamtych odległych czasach kiedy człowiek był narażony na niebezpieczeństwa w każdym momencie dnia, bardziej opłacał się być gotowym do akcji i reagować bez oczekiwania na rozwinięcie się sytuacji.
Już jako małe dzieci chcieliśmy żeby tu i teraz pojawiły się wszystkie odpowiedzi, a nasze codzienne "dramaty" zostały w magiczny sposób rozwiązane. Nie rozumieliśmy wielu podstawowych mechanizmów i przeważnie uprawialiśmy magiczne myślenie.
Cierpliwość to stan umysłu, w którym naszym wyborem jest niereagowanie impulsywne i nerwowe, głównie na sytuacje na które nie mamy wpływu. Mamy świadomość emocji których doświadczamy w związku z daną sytuacją, dlatego jest nam łatwiej nadawać priorytet naszym reakcjom.
Obecnie wiele osób, często my sami, kierowani tymi samymi schematami zachowań próbujemy gonić uciekający świat i w jakiś magiczny sposób zaczarować rzeczywistość, oczekując że na dystansie maratonu, przebiegnięcie pięciu kilometrów zagwarantuje nam miejsce na podium. Oczywiście podium to przenośnia, tak samo jak sam maraton, ale dość dobrze oddaje perspektywę realizacji celów i zamierzeń w skali czasu.
W cierpliwości oraz powściągliwości jest wielka moc sprawcza, mamy bowiem realną możliwość reagowania - brak natychmiastowej reakcji również jest reagowaniem.
Jako istoty emocjonalne, zaprogramowane do natychmiastowego reagowania mamy tendencje do interpretowania sytuacji oraz wydarzeń innymi niż są w rzeczywistości, dlatego praktykowanie cierpliwości oraz powściągliwości pozwala na złapanie określonej perspektywy, która oddzieli nas od emocji.
Powściągliwość to umiejętność panowania nad sobą, własnymi emocjami, popędami i instynktami. Powściągliwość stawia pragnieniom pewne granice poprzez kierowanie się rozumem oraz racjonalnością.
Największym naszym ograniczeniem w drodze do każdego celu jest brak cierpliwości, który ma swoje źródło w emocjach którym ulegamy. Tam gdzie powinniśmy koncentrować się na procesie, drodze do celu, zaczynamy kierować naszą uwagę na sam cel co wyzwala w nas różnorakie emocje.
Cierpliwa nauka i poznawanie świata jest umiejętnością, która nie jest nam obca. Jako dzieci praktykowaliśmy taką postawę każdego dnia, w naturalny i pełen entuzjazmu sposób nie zniechęcały nas napotykane ograniczenia. Potrzeba eksploracji była najwyższym priorytetem, a uczenie się i rozwój najbardziej naturalnym procesem.
W tym co robimy, w naszych planach i wyznaczonych celach, ale również w każdym codziennym dniu warto pamiętać o tym co ważne dla każdego procesu:
Zapominamy, że cierpliwość jest wpisana w każdą drogę do celu, że wraz z cierpliwością w parze podąża sprawczość oraz doświadczenie, a wreszcie, w samej drodze (często długiej i wyczerpującej) najważniejsza jest ona sama.
Jesteśmy najważniejszymi projektami naszego życia, czy mamy tego świadomość ? Każdy wartościowy projekt to szereg pomniejszych etapów, które należy zdefiniować, wytypować, zaplanować sukcesywnie realizować oraz kontrolować (tak pokrótce) i zazwyczaj zajmuje to więcej czasu niż zakładaliśmy, ponieważ z reguły w realizacji pojawiają się dodatkowe wyzwania i ograniczenia.
Tam gdzie jest cierpliwość, która stanowi fundament wytrwałości, postrzegamy czas jak naszego sprzymierzeńca oraz wartość dodaną. Wiemy, że upływ czasu jest nieunikniony, dlatego dzięki temu możemy lepiej się przygotować.
Nie da się zbudować dzieła wyjątkowego w krótkim czasie, a każdy z nas jest wyjątkowy na swój sposób. Nasze cele i rozwój sam w sobie to spektakularne momenty naszego życia, nadające mu wartość oraz ważność.
Praktykowanie cierpliwości na co dzień nie jest łatwe, nigdy nie było i nie będzie. Mierzymy się bowiem z naszą własną naturą, której schematy funkcjonowania i reagowania są wdrukowane w naszą genetykę, więc zawsze będą obecne w naszym życiu. Świadomość tego faktu może pomóc ci zaakceptować ułomność naszej ludzkiej natury w której głownie kierujemy się emocjami odrywającymi nas od racjonalności i rozumu.
Stosuj cierpliwość oraz powściągliwość każdego dnia, nawet w najmniejszych rangą sytuacjach, a w skali czasu nabierzesz większej wprawy i zdecydowanie będziesz w stanie lepiej kontrolować mechanizmy którym ulega twój umysł. Zawsze masz wybór, ponieważ to ty posiadasz sprawczość decydując jak zareagujesz.
Comments